Iris sibirica (Sibirische lis)

De Iris sibirica is de makkelijkste groeier van alle Irissen. De Iris sibirica komt oorspronkelijk uit Oost-Europa, Kaukasus, Iran en Sibierië en is makkelijk te herkennen aan zijn grasachtige blad met bloemen die daar hoog bovenuit steken. De bloemsteel varieert in hoogte tussen de 65 en 125 cm. Na de bloei transformeert de bloem in een sierlijke zaaddoos.

Ondanks dat de Iris sibirica het beste tot zijn recht komt in een vochtige bodem overleeft hij ook prima in een droge bodem. De Iris sibirica is een echte vaste plant en kan temperaturen weerstaan tot wel -30 graden. Als je de plant toedekt met tuinafval kan hij nog lagere temperaturen aan. Net als veel andere Irissen zijn de meeste delen van de plant giftig. Vooral de wortelstok en de bladeren kunnen heftige reacties veroorzaken. Alleen in China is het ooit eerder gelukt om iets eetbaars te winnen uit een Iris sibirica, een stuifmeel dat als delicatesse wordt gebruikt.

De rhizoom van de Iris sibirica is aanzienlijk kleiner dan die van de Iris germanica en de Iris pumila. Uit de rhizoom groeien vele dunne wortels die in de loop der jaren een grote pol vormen. De wortels worden in sommige landen gebruikt om een specifiek slijmoplossend middel te maken.